Dwie podstawowe techniki wykonywania podłogówki
Istnieją dwa podstawowe systemy wykonania wodnego ogrzewania podłogowego: suchy i mokry.
System suchy
W tym wariancie rury ogrzewania podłogowego układa się w systemowych płytach styropianowych. Pętle grzewcze prowadzone są zazwyczaj w fabrycznie wykonanych wyżłobieniach lub metalowych kanałach. Do płyt przyklejona jest folia aluminiowa. Zamiast wylewki, całość przykrywa się dedykowanymi do danego systemu grzewczego matami gipsowymi lub wiórowymi. Charakteryzuje się niską akumulacyjnością cieplną (podłoga zarówno szybko się nagrzewa jak i wychładza). Jest to rozwiązanie o stosunkowo małej wysokości zabudowy i niewielkiej masie własnej.
Zalety:
- Szybki montaż.
- Instalacja gotowa do użytkowania zaraz po montażu, próbie szczelności i wykończeniu podłogi.
- Nadaje się do remontowanych i nowych domów budowanych w technologii lekkiej (drewniane stropy).
Wady:
- Rozwiązanie droższe inwestycyjnie względem systemu mokrego.
System mokry
W tym systemie pętle grzewcze zalewane są warstwą jastrychu cementowego lub anhydrytowego, czyli tzw. wylewką. Całość jest posadowiona na warstwach izolacji cieplnej oraz przeciwwilgociowej. Jest to rozwiązanie masowo większe w porównaniu do systemu suchego. Dzięki wylewce system mokry względem suchego charakteryzuje się wyższą akumulacyjnością cieplną (podłoga wolniej się nagrzewa, ale też wolniej się wychładza). System mokry jest obecnie popularniejszym rozwiązaniem.
Zalety:
- Rozwiązanie tańsze inwestycyjnie względem systemu suchego.
- Większa popularność, spora ilość gotowych rozwiązań systemowych na rynku.
Wady:
- Rozwiązanie nie nadaje się do budynków o konstrukcji lekkiej.
- Dłuższy czas oczekiwania po montażu i próbie szczelności (okres wygrzewania wylewki).
Czytaj także
Gdzie nie stosować podłogówki?
Czy ogrzewanie podłogowe nadaje się do każdego pomieszczenia?
Przeczytaj